Nowe badania pokazują: zagrożenie rtęcią wciąż aktualne – także w Europie

Adam Nowak

Cześć, mam na imię Adam i jestem pasjonatem ptaków oraz przyrody, która je otacza. Od lat obserwuję ptaki w ich naturalnym środowisku. Szczególnie interesują mnie ptaki wodne i ich rola jako wskaźników zmian zachodzących w ekosystemach. Jeśli tak jak ja lubisz wypatrywać mew na niebie, nasłuchiwać tokujących rybitw lub po prostu szukasz wiedzy o ptakach – rozgość się i zostań na dłużej!

Kategorie


Archiwum


Choć mogłoby się wydawać, że problem rtęci został opanowany dzięki międzynarodowym regulacjom, takim jak Konwencja z Minamaty, najnowsze badania wskazują, że wciąż mamy powody do niepokoju.

Rtęć w europejskich jeziorach: nowe dane z 2024 roku

Zespół naukowców z Uniwersytetu Sztokholmskiego oraz Europejskiej Agencji Środowiska opublikował w marcu 2024 r. raport na temat stężenia metylortęci w osadach dennych wybranych jezior w Szwecji, Polsce i Niemczech. Wyniki? W ponad 40% badanych próbek poziom metylortęci przekraczał normy bezpieczne dla organizmów wodnych, w tym ryb i ptaków wodnych.

W Polsce szczególnie narażone są jeziora mazurskie i zbiorniki zaporowe, takie jak Solina czy Włocławek.


Rtęć w rybach – zagrożenie dla zdrowia ludzi i ptaków

Badania pokazują, że w niektórych rybach drapieżnych (szczupak, sandacz) zawartość metylortęci przekracza 0,5 mg/kg, czyli wartość, po której zaleca się ograniczenie ich spożycia przez kobiety w ciąży. Taka zawartość oznacza też realne zagrożenie dla ptaków żywiących się tymi rybami – np. czapli, mew czy nurogęsi.


Czy zmiany klimatu pogłębiają problem?

Co ciekawe, badacze zauważyli związek między wzrostem temperatury wód a przyspieszonym procesem metylacji rtęci. Wyższa temperatura sprzyja działalności bakterii beztlenowych, które przekształcają nieorganiczną rtęć w bardziej toksyczną metylortęć – łatwiej przyswajalną przez organizmy.


Co to oznacza?

  • Potrzebne są regularne pomiary poziomu rtęci nie tylko w wodzie, ale również w organizmach żywych.
  • Rtęć nadal krąży w środowisku – także tam, gdzie nie ma widocznych źródeł zanieczyszczeń.
  • Ptaki wodne pozostają cennym wskaźnikiem stopnia skażenia – ich obserwacja to szansa na szybką reakcję.

Co dalej?

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak rtęć krąży w środowisku i jak wpływa na ptaki wodne – sprawdź nasz quiz edukacyjny lub odwiedź sekcję „O rtęci”.


Źródła:

  • Svensson et al., 2024. Temperature-driven methylation increases risk for top predators, Environmental Science & Technology.
  • European Environmental Agency, 2024. Methylmercury in freshwater ecosystems.

Jedna odpowiedź do “Nowe badania pokazują: zagrożenie rtęcią wciąż aktualne – także w Europie”

  1. Bardzo ciekawy i jednocześnie niepokojący artykuł. Nie zdawałem sobie sprawy, że problem rtęci jest nadal tak aktualny – szczególnie w naszym regionie. Informacja o jeziorach mazurskich naprawdę mnie zaskoczyła, bo kojarzą się przecież z czystą przyrodą i wakacjami.

    Zastanawiające (i przerażające) jest też to, jak zmiany klimatu mogą potęgować ten problem – podgrzewając wodę i przyspieszając metylację. Mam nadzieję, że monitoring środowiskowy w Polsce będzie prowadzony coraz dokładniej, a wyniki badań będą udostępniane nie tylko naukowcom, ale też społeczeństwu.

    Super, że są takie artykuły – dzięki nim łatwiej zrozumieć, jak ważne są ptaki wodne jako wskaźniki stanu środowiska. Czekam na kolejne wpisy!